عرفان در عاشورا

محبت عبارت است از تمایل پیدا كردن و راغب بودن به چیزی كه موجب لذت و راحتی انسان می گردد، كه زاییدهٴ معرفت و ناشی از ادراك آن چیز است. از این رو كشش و تمایلی كه در عالم جمادات وجود دارد مثل آهن و آهن ربا، جاذبهٴ زمین و... چون ظاهراً ناشی از معرفت و ادراك نیست؛ محبت نامیده نمی شود.

کربلا عصاره یک عمر عشق و ارادت به خدا

محبت عبارت است از تمایل پیدا كردن و راغب بودن به چیزی كه موجب لذت و راحتی انسان می گردد، كه زاییدهٴ معرفت و ناشی از ادراك آن چیز است. از این رو كشش و تمایلی كه در عالم جمادات وجود دارد مثل آهن و آهن ربا، جاذبهٴ زمین و... چون ظاهراً ناشی از معرفت و ادراك نیست؛ محبت نامیده نمی شود. و نیز هر چه معرفت بیشتر باشد، محبت افزونتر می شود چنان كه هر چه كمال و موجبات لذت در محبوب بیشتر شود، محبت پررنگ تر می گردد: ﴿والّذین ءامنوا أشدّ حبّاً لله﴾[2].