زندانيان سياسي قبل از انقلاب در آئينه توصيف امام خمینی(ره)
آزادي تعدادي از زندانيان سياسي پس از چندين سال شکنجه و رنج و محروميت از حقوق اوليه، آزادي از زنداني است به زنداني بزرگ تر، آيا ملت ايران از جنايت ها و شکنجه هاي قرون وسطايي که شاه در سياه چالهاي زندان بر فرزندان آنان روا داشته است، مي گذرد؟ آيا سلب همه حقوق در ساليان متوالي از مردماني که براي نجات وطنشان از شر شاه و اجانب، حاضر به همه گونه فداکاري شده اند، جرم قابل تعقيب نيست؟آيا مجرم اصلي در تمام جرايم وارده بر ملت خصوصاً زندانيان سياسي، شخص شاه نيست؟ آيا نبايد اين مجرم بزرگ به خاطر به زنجير کشيدن گروهي مظلوم محاکمه شود و به مجازات برسد؟ گرچه مجازات تبهکاري هاي او، جز در روز جزا ممکن نيست. زندانيان سياسي ما مي دانند که آزادي هاي خود را در اثر جانبازي هاي شجاعانه ملت مسلمان ايران به دست آورده اند.
۴آبان ۱۳۵۷

**************

تحصيلکرده هاي ما، از دانشجو و دکتر و مهندس و ساير متخصصين و روشنفکران، زندان ها را پر کرده اند و از خارج دکتر و مهندس وارد مي کنند. اينها در منطق شاه و جرايدي که از او پول گرفته اند، به معني نوسازي کشور است. حرف ما که خواستار حکومت اسلامي هستيم که در سايه آن به همه اين جنايت ها و خيانت ها پايان داده مي شود به معني عقب بودن است؟ نه. اين پايان دادن به ارتجاع شاهنشاهي ۲۵۰۰ساله پوسيده است.
۲۳ آذر ۱۳۵۷ 

**************

نگاهی به فضایل ظاهری و باطنی امام خمینی(ره)
اشاره:
امام خمینی (قدّس سرّه )سلاله پاک رسول اکرم(ص)و خلف شایسته ائمه هدی است که عمر با برکت خویش را در راه عزّت و اقتدار مسلمانان، احیای مجد و عظمت اسلام بکار ببرد.
وجود مبارکی که با رهبری قاطع فریاد فراخوانی توحید را به گوش جهانیان رسانید و خروش پرصلابتش استکبار جهانی را در موجی از هراس فرو برد. او با استراتژی ویژه ای که در توکل ایمان، تقوا، زهد و بصیرت معنوی داشت تمایم نقشه ها و حیله های دشمنان را برهم ریخت و آنان را حیرت زده و مشوّش ساخت.

امام خمینی یکی از پرنفوذترین شخصیت های سیاسی و معنوی دوران معاصر است که نفوذ و تأثیر جهانی دارد. امام خمینی رهبری بزرگترین انقلاب قرن بیستم و شاید مهمترین واقعه این قرن را برعهده داشت. انقلابی که وجدان های غربی را در دو بعد (دولتی و مردمی) تکان داد و به صورت معمایی برای تحلیلگران سیاسی و اجتماعی جلوه گر شد و آنچه این معما را پیچیدگی بیشتری بخشید، شخصیت وی بود که نقش اساسی را در پیروزی انقلاب و تشکیل حکومت ایفا کرد.[۱] همچنان رسانه های غربی گاه از او به عنوان کسی که جهان را متحول کرد و مسیر تاریخ را تغییر داد، نام می برند و انقلاب او را در کنار انقلاب های کبیر فرانسه و روسیه می دانند.[۲] اهمیت جایگاه، شخصیت و اندیشه های امام خمینی موجب شد شاخصی برای عملکرد سیاسی- اجتماعی ملت ایران و تمام ملت های مسلمان و بلکه مستضعفان جهان شود. پس از رحلت ایشان با انتخاب حضرت آیت الله خامنه ای به عنوان ولی فقیه و ولی امر مسلمین جهان، همچنان راه و اندیشه امام تداوم پیدا کرد و همواره این جانشین خلف امام بر شاخص بودن اندیشه های امام خمینی برای شناخت مسیر صحیح انقلاب تأکید دارند.

در روز بيستم جمادى الثانى ۱۳۲۰ هجرى قمرى مطابق با ۳۰ شهريـور ۱۲۸۱ هجرى شمسى ( ۲۴ سپتامپر ۱۹۰۲ ميلادى) در شهرستان خمين از توابع استان مركزى ايران در خانواده اى اهل علـم و هجرت و جهاد و در خـانـدانـى از سلاله زهـراى اطـهـر سلام الله عليها, روح الـلـه المـوسـوى الخمينـى پـاى بـر خـاكدان طبيعت نهاد .او وارث سجاياى آباء و اجدادى بـود كه نسل در نسل در كار هـدايـت مردم وكسب مـعارف الهى كـوشيـده انـد. پـدر بزرگـوار امام

راز استحکام امام خمینی«رضوان‌ اللّه‌ تعالی‌ علیه»
می‌ پذیرم که عرایضم هنوز مقدماتی نیاز دارد تا از ابهام در آید، ولی با ذکر این مقدمات، خواستم روشن شود ما برای این‌ که با شخصیت اشراقی حضرت امام«رضوان‌ اللّه‌ تعالی‌ علیه» ارتباط پیدا کنیم اولاً: باید مقادیر و تقدیرهایی را که در این عالم در حال جاری‌ شدن است بشناسیم تا روشن شود جایگاه حضرت امام در این تاریخ در کجا است و این مرد چرا این‌ طور حرف می‌ زند. چرا این‌ قدر افق برایش روشن است، چرا دلواپس این‌ همه توطئه در مقابل انقلاب اسلامی نیست و این‌ طور محکم ایستاده است، چرا خلاف معادلات زمانه راه دیگری را به میدان آورده و به پیروزی خود اطمینان کامل دارد؟ در حالی‌ که در بعضی از برهه‌ های تاریخِ این انقلاب همه‌ چیز حکایت از آن داشت که دیگر کار تمام است؟

بسم الله الرّحمن الرّحيم
حرف این است که تاریخی شروع شده که اولاً: باید بتوانیم آن را حس کنیم. ثانیاً: جای خود را در آن پیدا نماییم. وقتی می گوییم تاریخی شروع شده، منظورمان از تاریخ به معنای مجموعه ی حادثه هایی نیست که بر ما گذشته، بلکه منظور هویتی است که در زمانه برای ما پیش می آید و با تفکر رابطه ای تنگاتنگ دارد، هویتی که با نظر به اراده ی پروردگار به سوی ما می آید تا ما را متذکر وظایفی در زمانه ی خود بگرداند و اگر در انجام آن وظایف کوتاهی کنیم می توانیم از خود بپرسیم چرا در زمانه ی خود مطابق اقتضائات آن زمان عمل نکردیم. انسان از این جهت باید عارف به زمانه اش باشد و غفلت نکند در چه زمانی زندگی می کند و برای رجوع به خدا در آن زمان چه وظیفه ای دارد تا ندای خدا را شنیده باشد و آن بشود که باید بشود. عرض بنده این بود که اراده ی الهی به صورتی خاص که مربوط به این دوران است، به سوی ما آمده و ما می توانیم دریافتی از آن اراده و ندا داشته باشیم زیرا نقطه ی ارتباط انسان با خدا در هر زمانی از همان جایی شروع می شود که تاریخش شروع شده است.