تبادل لینک هوشمند 
آمار
وب سایت:
4) تجلی بوی خوشِ همراهی با یوسف
یکی دیگر از لحظات زیباآفرین عاشورا، داستان شهادت جناب «جون» است که جز در سایه ولایت خواهی پدیدار نمی گردد. «جُون» غلام سیاه و بدبویی که در زیباترین حالت، چون ما می زیست، ولی در سایه متعالی ولایت، به حیاتی
زیبا رسید و بلکه صورتی زیبا و بوی خوشی یافت.
امام حسین علیه السلام به او فرمود: تو از طرف من آزادی. تو در جست وجوی عافیت از پی ما آمدی؛ اینکه خود را به راه ما گرفتار مساز! جون عرض کرد: ای فرزند رسول خدا، من در آسودگی بر سر خوان شما باشم و در روزگار گرفتاری
از شما دست بردارم؟! به خدا سوگند! بدبو و کم آبرو و سیاهم، بهشت را بر من ارزانی دار تا بویم خوش و آبرویم شریف و رنگم سپید شود. نه به خدا قسم! از شما جدا نمی شوم، تا این خون سیاهم با خون شما بیامیزد.
به دریایی در افتادم که پایانش نمی بینم
من آزادی نمی خواهم که با یوسف به زندانم
سپس او – که رضوان خدا بر او باد – پیکار کرد تا به شهادت رسید. امام بر بالینش آمد و فرمود: «خدایا، چهره او را سفید و بوی او را خوش گردان و با نیکان محشورش فرما و میان او محمد و آل محمد آشنایی آور.
هنگام دفن او را سپید و نورانی و خوش بو یافتند.
امام زین العابدین علیه السلام فرمود: مردم پس از عاشورا در میدان جنگ حاضر شدند و شهدا را دفن می کردند و جنازه جُون را بعد از ده روز، در حالی که بوی مشک از آن برمی خاست، پیدا کردند. (محدثی: بی تا، 506)
5) تجلی وفا
یکی دیگر از جلوه های زیبایی شناسی کربلا، وفاست که در شخصیتی چون سعید بن عبدالله حنفی آشکار می شود. وی که در شب عاشور از میان دو انگشت ولی خدا مقامش را مشاهده کرده، چرا مست و مسرور نباشد و ظهر
عاشورا خود را سپر بلای امام خویش برای اقامت نماز نکند؟
وقتی با سر و صورت و چشم و پهلوی زخمی اش روی زمین افتاد، از امام خویش پرسید: «اوفیت یابن رسول الله؟؛ آیا وفا کردم» و تأیید شنید: «نعم انت امامی فی الجنه؛ بله! تو جلودار من در بهشتی!» (قنبریان: 1381، 409)
سخن آخر
عاشورا سراسر زیبایی و شکوه است؛ زیرا به دست انسان هایی رقم خورده که در نهایت کمال و زیبایی های انسانی و اخلاقی می زیستند. به همین دلیل امام حسین علیه السلام یاران خود را بهترین انسان ها برشمرد و در شب
عاشورا مقامات شان را به آنها نشان داد؛ زیرا می دانست آنها زیبایی مطلق را درک کرده و خود زیبا شده اند و هرگز تمنای زشتی و پلیدی ندارند و خلاصه آنکه «ما رأیت الاّ جمیلا».
منابع
جعفری، محمدتقی. 1375. زیبایی و هنر از دیدگاه اسلام. تهران: نشر کرامت. چاپ دوم.
سجادی، سید ضیاءالدین. 1372. مقدمه ای بر مبانی عرفان و تصوف. تهران: سمت.
قمی، شیخ عباس. 1368. منتهی الآمال. تهران: مطبوعات حسینی. چاپ پنجم.
قنبریان، محسن. 1381. حسین علیه السلام زیباساز حیات، مجموعه مقالات همایش امام حسین علیه السلام. تهران: مرکز چاپ و نشر مجمع جهانی اهل البیت علیهم السلام. چاپ نخست.
مازندرانی حائری، شیخ محمدمهدی. بی تا. معالی السبطین. تبریز: بی نا.
مجلسی، علامه محمدباقر. 1403ق. بحارالانور. بیروت: داراحیاء التراث العربی. چاپ سوم.
محدثی، جواد. بی تا. فرهنگ جامع سخنان امام حسین علیه السلام. قم: نشر معروف.
نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها. 1389. پرسش ها و پاسخ ها، ویژه محرم. قم: دفتر نشر معارف. چاپ شانزدهم.
نظرات شما عزیزان:
