* یک لقمه

فضل بن ربیع گفت روزی شریک بن عبدالله بن سنان نخعی بر مهدی خلیفه عباسی وارد شد مهدی گفت باید یکی از این سه کار را بپذیری یا منصب قضاوت را قبول کنی یا آنکه اولاد مرا تعلیم بدهی و حدیث بیاموزی یا یک مرتبه از غذای من بخوری شریک ابتدا گر پذیرفتن هر یک از سه کار را دشوار میدید، لکن چاره ای ندید در فکر فرو رفت پس از لحظه ای گفت خوردن غذا آسانتر است از آن دو کار دیگر مهدی به آشپز دستور داد چند نوع غذای لذیذ از مغز استخوان و شکر سفید تهیه کند غذا حاضر شد شریک به مقدار کافی میل کرد متصدی آشپزخانه به مهدی گفت (یا امیرالمؤمنین لیس یفلح الشیخ بعد هذه الاکلة ابداً) بعد از این غذا، شریک دیگر خلاصی نخواهد داست و رستگار نمیشود فضل ابن ربیع گفت بخدا سوگند شریک پس از آن طعام مجالست و هم نشینی با بنی عباس را اختیار نمود قضاوت و تعلیم و تربیت اولاد ایشان را نیز پذیرفت.
روزی حواله ای برای شریک بن عبدالله از بابت حقوقش بصرافی نوشتند شریک بصراف مراجعه کرده سخت گرفت که باید نقد بپردازی آن مرد گفت کتان و لباس قیمتی نفروخته ای که اینقدر سخت میگیری شریک در جواب او گفت (بل والله بعت اکثرمن البزبعت دینی) بخدا از کتان با ارزشتر فروخته ام. دینم را فروخته ام.

* همنشین گناهکار

ابوهاشم جعفری ره گفت روزی حضرت ابوالحسن (ع) (حضرت رضایا امام علی النقی) فرمود چرا با عبدالرحمن بن یعقوب می نشینی، ترا دیدم با او نشسته بودی جواب داد او از بستگان من است برادر مادرم محسوب میشود. فرمود درباره خدا قائل به عقیده بزرگ و عظیمی است زیرا خداوند را توصیف میکند بصفت جسمانیت. یا با او بنشین ما را ترک کن و یا با ما بنشین او را واگذار.
عرض کرد منکه بگفتار و طرز فکر او عقیده ندارم آیا مرا هم در این مورد گناهی است؟ فرمود فکر نمیکنی که او مورد خشم خداوند واقع شود تو نیز در آنجا شریک بلای او گردی، مگر نمیدانی یکی از اصحاب حضرت موسی(ع)پدرش در میان قوم فرعون بود همینکه لشکر موسی از آب خارج شدند آن شخص از آنها جدا شد تا پدر خود را نصحیت کند و به ایمان آوردن ترغیب و تحریفش نماید. با او بحث درباره مذهبش میکرد، ناگاه عذاب خداوند قوم فرعون را فرو گفت همه غرق شدند او هم در میان آنها غرق شد.
حضرت موسی(ع)از جبرئیل احوال او را پرسید جوابداد بر دین و عقیده پدرش نبود و در رحمت خداست لکن هنگامیکه غضب و بلای خداوندی بر قومی وارد شود کسیکه نزدیک گناهکار باشد مدافعی ندارد او هم مبتلا میگردد.

*درخواست از ظالم

امام صادق (ع) فرمود در زمان حضرت موسی (ع) پادشاه ستمگری بود تقاضای مرد مؤمنی را بوساطت شخص صالحی بر آورد اتفاقاً در یک روز هم پادشاه و هم آنمرد صالح از دنیا رفتند. مردم سه روز بازارها را بسته جنازه شاه را با تجلیل و احترام بلند کردند مراسم تعزیه او را بر پا نمودند جنازه آن مرد صالح در همین سه روز میان خانه اش ماند تا اینکه حضرت موسی اطلاع یافت، عرض کرد خدایا آنمرد دشمن تو بود و این شخص دوست تو، جنازه دوستت سه روز در خانه ماند تا حیوانات صورت او را از بین بردند.
خطاب رسید موسی آن مرد از این ستمگر درخواستی کرد و او برآورد پاداش آن ستمکار را بواسطه برآوردن حاجت مؤمن دادم جزای این مؤمن را نیز برای تقاضای درخواست نمودن از ستمکار باین طریق دادم که حیوانات را بر او مسلط کردم.