تفسیر ادبی و عرفانی سوره قدر

عابدى بود اندر اسرائيليان
نام او شمسون بسى روشن روان‏

كرده بد هشتاد سال او خود جهاد
با عدوى دين حق با اجتهاد

با صحابه گفت حالش را رسول
بس شدند از استماع آن ملول‏

كه بود ما را چنين طاعت كجا 
با حيات و عمر كوتاه از قضا

آمد اينكه ما فرستاديم چند 
در شب قدر اين كتاب ارجمند

يعنى آن از لوح محفوظ مبين
در سماء دنيوى آمد چنين‏

پس ورا روح الامين در بيست سال 
در جهان آورد ز امر ذو الجلال‏

چه تو را دانا نمود از ليل قدر
با چنان قدر و شرف وان شرح صدر

از هزاران ماه آن شب بهتر است 
اهل طاعت را كه طاعت در خور است‏

بر زمين نازل شوند افرشتگان
با امين وحى جبريل اندران‏

ز امر حق از بهر هر كارى كه هست 
كرده حق تقدير آن در فوق و پست‏

تا طلوع فجر در آن شب تمام
مى‏ نباشد جز سلامت جز سلام‏

نزد تحقيق از كمال سرمدى
ليلة القدر است بنيه احمدى‏

حال كون احتجابش بالعهود
بر مقام قلب از بعد شهود

زانكه ممكن نيست آن انزال خاص 
جز كه در اين بنيه در اين حال خاص‏

نيست ظاهر قدر آن بر هيچكس 
خود شناسد قدر آن احوال و بس‏

جمله اشيا را در آن حال و صفت
مى‏ ببايد از حقايق معرفت‏

چيست دانى ليلة القدر اى عيار 
گر شنيدستى نسيم كوى يار

شرح آن حال ار نمايم هيچ من
منقلب گردم بمانم از سخن‏

خاصه كز يار عزيز آيد پيام
كامشبت من ميهمانم در مقام‏

خانه را خالى كن از بيگانه تو
منتظر بنشين بباب خانه تو

با تو من گويم چه زين حال عجب
كه فراوان ديده‏ام اين روز و شب‏

خانه از غير ار كنى خالى تمام
آيد آن مهمان غيبت لا كلام‏

چون كه آمدكار بر دلخواه تست 
طالع از برج حقيقت ماه تست‏

قوه ‏هاى عقلى و روحى تمام 
تا بصحبت در درودند و سلام‏

منبع : تفسیر صفی 

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: