تئوری آنها به این صورت می باشد که جهان­ های سه بعدی در یک دنیای غشایی واقع شده اند و در عالم، جهان غشایی بسیاری وجود دارد ، که از همان غشای سلولی گرفته شده است، که یکی از این جهان­ ها، جهان ماست که با فاصله اندکی از جهان غشایی دیگر جدا شده است وقتی دو غشا به هم می رسند انرژی را به یکدیگر تزریق می کنند.

برخورد این دو جهان سه بعدی یعنی جهان ما با جهان دیگر بیگ بنگ را ایجاد می کند. سپس انرژی تاریک یک تریلیون سال آنها را از هم دور می کند ( انبساط کیهان )، غشاها مسطح می­شوند و باز به هم نزدیک می گردند و این روند بی پایان ادامه دارد. البته کار این دانشمندان مطابق با تئوری تورم کیهان می باشد. بر طبق نظریه تورم، تکه کوچکی از یک جهان ممکن است ناگهان متورم شده و شروع به رشد کند. به این ترتیب، فرزندی زاده می‌شود که ممکن است به نوبه خود جهان نوپای دیگری را به دنیا آورد و این پروسه زایش و شروع مجدد تا ابد ادامه یابد. حرکت حباب‌های صابون در هوا را تصور کنید. اگر به سمت حباب‌های صابون محکم فوت کنید، خواهید دید که برخی از حباب‌های صابون نصف شده و حباب‌های جدیدی ایجاد می‌کنند به همین ترتیب جهان‌ها ممکن است به طور پیوسته جهان‌های جدیدی را از خود ایجاد کنند.

کشف اولین شاهد قطعی از وجود جهان های دیگر:

دانشمندان دانشگاه های کارولینالی شمالی و کارنگی ملون موفق به شناسایی اولین گواه قطعی از وجود جهان های دیگر شدند. کیهان‌شناسان با بررسی نقشه‌ای از جهان از داده‌های فضاپیمای پلانک نتیجه گرفته‌اند که این نقشه نشانگر ناهنجاری‌هایی است که تنها می‌توانند توسط کشش گرانشی جهان­ های دیگر ایجاد شده باشند. این نقشه نشان‌دهنده تابش‌های بیگ بنگ در ۱۳.۸ میلیارد سال پیش موسوم به تابش زمینه کیهانی است که هنوز در جهان قابل مشاهده است. دانشمندان پیش‌بینی کرده بودند که این تابش باید بطور مساوی توزیع شده باشد؛ اما این نقشه تمرکز بیشتری از آن را در نیمه جنوبی آسمان و یک نقطه سرد را نشان داد که با درک کنونی از فیزیک قابل توضیح نیست.

لائورا مرسینی هیوتون، فیزیکدان نظری دانشگاه کارولینای شمالی و ریچارد هولمان، استاد دانشگاه کارنگی ملون در سال ۲۰۰۵ پیش‌بینی کردند که ناهنجاری­ها در تابش وجود داشته و در اثر کشش از سوی جهان­ های دیگر ایجاد شده‌اند. اکنون که مرسینی هیوتون داده‌های پلانک را برسی کرده، بر این باور است که فرضیه وی درست بوده است. (۱)

شواهدی برای اثبات جهان­ های موازی ارائه شد:

یک کیهان شناس از موسسه­ ی فناوری کالیفرنیا (Caltech)  معتقد است که او یک اثبات پیدا کرده که جهان­ های موازی دیگر، در واقع وجود دارند. در یک مطالعه که در مجله ی اخترفیزیک (Astrophysical) منتشر شد، محققی به نام (Ranga-Ram Chary) شواهدی از برهمکنش کیهانی با جهان دیگر را نشان داده که می تواند برای شناسایی ناهنجاری هایی که خود او در نقشه ی تابش پس زمینه ی کیهانی کشف کرده، بکار رود.(۲)

به جهان­ های موازی سلام کنید:

Bill Poirier ، شیمی دان و استاد شیمی دانشگاه تگزاس که در مورد رفتار کوانتومی مولکول­ های پیچیده تحقیق می­کرد به شواهدی درباره­ی جهان های موازی دست یافت. مکانیک موجی کوانتوم به دانشمندان اجازه می­ دهد تا پیش بینی­ های دقیقی انجام دهند. قواعد انجام این کار به خوبی شناخته شده است. اما Poirier  فهمید که راه کاملا جدیدی برای رسم منظره­ ی کوانتومی وجود دارد. جهان­ های موازی باید جای امواج را بگیرند. این نظریه که «جهان های چندگانه­ی تعاملی» نامیده می­شود، برای اولین بار در سال ۲۰۱۰ منتشر شد. Poirier می گوید: در سال ۲۰۱۳ در سمپوزیومی در وین، من طرح خود را طی یک سخنرانی ارائه کردم. هیچ کس اعتراضی نکرد و این واقعا مرا شگفت زده کرد، چرا که نشان می­داد ریاضیات من اشتباه نبود. ابهامی در این نظریه وجود ندارد و در هر جهان، ذرات در موقعیت­های معینی قرار دارند. اما این موقعیت­ ها از جهانی به جهانی دیگر تغییر می کنند و به همین دلیل است که یک ذره را در آن واحد در چند موقعیت می ببینیم. بعلاوه ارتباط کوانتومی ذرات خیلی دور، چیزی که اینشتین آن را حرکت شبه گونه نام گذاری کرد، واقعا ناشی از برهمکنش جهان­ های نزدیک است. (مکانیک کوانتومی، قلمروی عجیبی از واقعیت است. ذرات در این سطح اتمی و زیراتمی، می توانند در آن واحد در دو مکان ظاهر شوند) (۳)

لبه هستی کجاست؟

در واقع کیهان ما دارای لبه است. به عبارت بهتر، اگر منظور از «کیهان ما» همان کیهان قابل مشاهده باشد. سرعت نور را که می‌دانیم و کیهان نیز از مدت‌ها پیش (حدود ۱۳.۸ میلیارد سال پیش) وجود داشته است. این مسئله یک معنا می‌دهد: تنها بخش‌هایی از کیهان به ما نشان داده شده که آن را درنوردیده باشد. از زاویه دید ما، این چنین به نظر می‌رسد که ما در مرکز همه چیز قرار داریم و تمام کهکشان‌های دیگر از ما دور می‌شوند. این منطق طبیعتا یک بحث را می‌طلبد: «باید لبه‌ای وجود داشته باشد»

فرض کنید شما جایی در کهکشان آندرومدا، نزدیک‌ترین همسایه کهکشانی ما، فرود آمده‌اید. از آن زاویه دید جدید، شما در مرکز هستی قرار دارید و  همه چیز مدام از شما دور می‌شود. حتی اگر شما را به دورترین کهکشان قابل رویت در هستی بفرستیم از زاویه دید جدید، شما فکر می­کنید در مرکز هستی قرار دارید و تمام کهکشان­ ها از جمله کهکشان راه شیری در دوردست­ها ، در حال فاصله گرفتن از شما هستند.(۴)

در حال حاضر امکان مشاهده و سفر به جهان­ های موازی وجود ندارد، چیدمان ابعاد و قوانین فیزیکشان با جهان ما تفاوت دارند، شاید در آینده بتوانیم با نیرویی فوق العاده و با دستیابی به فناوری و فضاپیماهای بسیار پیشرفته ­تر… اما یک راه وجود دارد که بتوانیم حضور آن را حس کنیم: اگر دو جهان به اندازه کافی به یکدیگر نزدیک شوند جاذبه گرانشی ­شان هر چیزی را با جرمشان به سمت لبه­ های مربوطه خود می­ کشاند.

نمامتن تهیه شده در باورباران:

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: