یکی از ولی‌ستیزان، در زمان حضرت امیر(علیه‌السلام)، نسبت به ساحت مقدس حضرت ابوطالب، حامی پیامبر(صلی الله علیه و آله) و پدر بزرگوار آن حضرت، یاوه‌گویانه سخنی بر زبان راند که حضرتش، پاسخی دندان‌شکن بدو دادند که شنیدنی است.

شکوری

ایمان ابوطالب از مباحث اختلافی تاریخی - کلامی بین شیعیان و اهل سنت است. بنابر برخی روایات اهل سنت، ابوطالب عموی پیامبر اکرم(ص) و پدر امام علی(علیه‌السلام) به دین اسلام ایمان نیاورده و مشرک از دنیا رفته است. بدین رو اهل سنت، منکر ایمان ابوطالب‌اند. شیعیان با توجه به روایات اهل بیت(علیهم‌السلام) و برخی قراین کلامی و تاریخی اجماع دارند که ابوطالب به رسول الله(صلی الله علیه و آله) ایمان داشت.[1]

در جلد پنجم تفسیر درّالمنثور (از تفاسیر اهل سنّت) روایاتی به این مضمون نقل شده است که در آستانهٔ فوت ابوطالب، پدر حضرت علی‌ (علیهماالسلام)، پیامبر اکرم‌ (صلی الله علیه وآله) به نزد او حاضر شد و اسلام را بر او عرضه فرمود، امّا او نپذیرفت و این آیه نازل شد!!

إِنَّک لَا تَهْدِی مَنْ أَحْبَبْتَ وَلَکنَّ اللَّهَ یَهْدِی مَن یَشَآءُ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِینَ (سوره قصص آیه 56)