6. إِنّى جَزَيْتُهُمُ الْيَوْمَ بِمَا صَبَرُواْ أَنَّهُمْ هُمُ الْفَائزُونَ
امروز آنها را به خاطر صبرى كه مى كردند پاداش
مى دهم. آنها به مراد خود رسيده اند.
پاداش صابران، از طرف خود خداوند است.
«إِنِّي جَزَيْتُهُمُ»
(صبر در برابر أذيّتها، نيشها
و تمسخرها پاداش بزرگى دارد)
در قيامت تنها گروه رستگار صابرانند.
«أَنَّهُمْ هُمُ الْفائِزُونَ»
(مومنون، 111)
خدا شما را اندرز مى دهد كه اگر از مؤمنان هستيد،
بار ديگر گرد چنان كارى مگرديد.
پشيمانى كافى نيست، گناه را هم نبايد تكرار كرد.
«تَعُودُوا لِمِثْلِهِ» (نور، 17)
وَ إِلَى اللَّهِ الْمَصِير
و خداوند به آنچه مى كنند داناست. از آن خداست فرمانروايى
آسمانها و زمين و بازگشت همگان نزد اوست.
خداوند، بر جزئيات كار تمام هستى آگاه است.
«عَلِيمٌ بِما يَفْعَلُونَ»
(نور، 42)
بنگر كه چگونه برايت داستانها مى آورند. گمراه شده اند
و توان راه يافتنشان نيست.
بهانه جويى هاى دشمن را با دقّت بنگريد.
«اُنْظُرْ»
(فرقان، 9)
جاودانه هر چه بخواهند در آنجا دارند. پروردگار تو
مسئول [تحقق] اين وعده است.
انسان، تنها در بهشت به همه ى آرزوهاى خود مى رسد.
«لَهُمْ فِيها ما يَشاؤُنَ»
خدا عمل به وعده هاى خود را بر خود لازم كرده است.
«عَلى رَبِّكَ وَعْداً مَسْؤُلًا»
(فرقان، 16)