تمرینات ورزشى براى قوى نمودن جسم، قبول مسوولیتهاى اجتماعى، ایجاد اعتماد به نفس و تقویت اراده، و اطمینان دادن به آنها که خطرى متوجه شان نیست، در از بین بردن ترس و اضطراب بسیار موثر است.
۳- ایجاد اشتغال و سرگرمى بسیار اهمیت دارد، هر قدر که بیکارى و فراغت بیشتر باشد، ترس و اضطراب آنها افزایش مى یابد، باید سعى نمود آنان به وظیفه و فعالیتى معین اشتغال یابند، همچنین وجود کارهاى فکرى مفید که مشغول کننده نیز باشند، خود در جلوگیرى از پدید آمدن خیالات و تصورات مربوط به ترس و اضطراب موثر است.
۴- دعا کردن و راز و نیاز نمودن با خدا و سخن گفتن با او، کمک خواستن از او، توسل جستن به او، عبادت کردن و مسائل خود را با او در میان گذاشتن نیز باعث آرامش و سکون شده، در کاهش ناراحتى هاى شخصیتى موثر واقع مى شود.
۵- معاشرت با دیگران و داشتن زندگى جمعى، دورى نمودن از انزوا و تنهایى، رابطه صمیمانه و گرم داشتن با افراد مختلف و مسافرت هاى دسته جمعى با افراد هم فکر و هم شان مى تواند در بهبود بعضى از اختلالات شخصیتى موثر باشد.
۶- در مواردى که هیچ یک از طرق و توصیه هاى فوق الذکر موثر واقع نگردید لازم است نوجوان و یا جوان را به روان شناس و یا روان پزشک حاذق معرفى نمود و براى درمان جدى آنها مراقبت هاى درمانى لازم را به عمل آورد و در مواردى که آنان از ملاقات با روان شناسان و یا متخصصین اعصاب و روان به خاطر مسائل فرهنگى و بدبینىهاى اجتماعى امتناع دارند، باید برایشان دقیقا توضیح داده شود که اختلالات روانى نیز مانند بیمارىهاى جسمانى یک امر طبیعى است و هر کس همان طور که ممکن است مبتلا به بیمارى هاى جسمى شود و در اثر درمان بهبود حاصل نماید، به همان اندازه احتمال دارد که دچار ناراحتى هاى روانى نیز بشود و مى تواند جهت درمان تحت نظر یک متخصص بیمارىهاى روانى قرار گیرد و بهبود یابد.
منبع: دکتر محمد خدایارى فرد؛ مسائل نوجوانان و جوانان
نظرات شما عزیزان: