قال امام علی علیه السلام : فَمَنْ اءَخَذَ بِالتَّقْوى عَزَبَتْ عَنْهُ الشَّدائِدُ؛ /  (نهج البلاغه: خ 189، ص 636)
آن كه تقوا پيشه كند، سختى ها از او دورى گزيند.

کمال ایمان !

 بدان که «ایمان» غیر از علم به خدا ... و علم به ملائکه و رُسُل و کُتب و یوم قیامت است. چه بسا کسی دارای این علم باشد، و(لی) مؤمن نباشد! شیطان، عالم به تمام این مراتب، به قدر من و شما هست، و(لی)کافر است. بلکه ایمان یک عمل قلبی است که تا آن نباشد ایمان نیست. باید کسی که از روی برهان عقلی یا ضرورت ادیان چیزی را علم پیدا کرد، به قلب خود نیز ، تسلیم آنها شود، و عمل قلبی را، که یک نحو تسلیم و خضوعی است و یک طور تقبّل و زیربار رفتن است انجام دهد تا مؤمن گردد، و کمال ایمان «اطمینان» است. نور ایمان که قوی شد،دنبالش اطمینان در قلب حاصل می شود و تمام اینها غیر از علم است.

[ امام خمینی ، چهل حدیث ، نشر رجاء ، تابستان68 ، ص 29 ]

کار عاقلانه !

قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام ... فَحَاسِبُوا أَنْفُسَكُمْ قَبْلَ أَنْ تُحَاسَبُوا عَلَيْهَا فَإِنَّ لِلْقِيَامَةِ خَمْسِينَ مَوْقِفاً كُلُّ مَوْقِفٍ مِقْدَارُهُ أَلْفُ سَنَةٍ ثُمَّ تَلَافِي يَوْمٍ كانَ مِقْدارُهُ أَلْفَ سَنَةٍ مِمَّا تَعُدُّونَ . «الکافی ، ج8 ص 143».

 این قاعده کلی است که به ما دستور دادند خودتان را زیر حساب و کتاب بکشید قبل از آن که شما را زیر حساب و کتاب بکشند.خیلی حرف مهمی است و بسیار کار عاقلانه ای است که خودمان را سبک و سنگین کنیم، سود و زیان خودمان را محاسبه کنیم. ببینیم چقدر کار خوب کردیم ، چقدر کار بد کردیم. در این محاسبه معمولاً انسان کم می آورد ، چه در محاسبه روز به روز و چه در محاسبه سالانه ، معلّمان اخلاق و سلوک یکی از وظایفی که به عهده شاگردانشان می گذاشتند همین محاسبه و مراقبه است. اگر من و شما خودمان پیش قدم شدیم و خودمان را محاسبه کردیم علی القاعده در صدد علاج بر می آییم. و علاجش هم استغفار است. استغفار ستون گناهان را فرو می ریزد. وقتی محاسبه نکردیم یادمان می رود . گناه مثل بیماری ما را می خورد و ازبین می برد و گاهی در دنیا هم یقه مان را می گیرند و از ما حساب می کشند. بنابراین، این قاعده خیلی مهم و مورد استتفاده است. در قیامت پنجاه ایستگاه وجود دارد که در هر یک هزار سال معطلی داریم و باید جواب دهیم.

[ شرح حدیث از امام خامنه ای (مدظلّه العالی) در مقدمه درس خارج 12/10/1396 ]

 جریان عجیب !

 پس از وفات امام صادق علیه السلام ابوبصیر آمد به امّ حمیده تسلیتی عرض کند. امّ حمیده گریست. ابوبصیر هم که کور بود گریست. بعد امّ حمیده به ابوبصیر گفت: ابوبصیر! نبودی و لحظه آخر امام را ندیدی! جریان عجیبی رخ داد. امام در یک حالی فرو رفت که تقریباً حالِ غشوه ای بود. بعد چشمهایش را باز کرد و فرمود: تمام خویشانِ نزدیک مرا بگویید بیایند بالای سر من حاضر شوند. ما امر امام را اطاعت و همه را دعوت کردیم. وقتی همه جمع شدند، امام در همان حالات که لحظات آخر عمرش را طی می کرد یک مرتبه چشمش را باز کرد، رو کرد به جمعیت و همین یک جمله را گفت: اِنَّ شَفاعَتَنَا لاتَنالُ مَستَخِفّاَ بِالصَّلاةِ؛ هرگز شفاعت ما به مردمی که نماز را سبک بشمارند نخواهد رسید. این را گفت و جان به جان آفرین تسلیم کرد.

[ مرتضی مطهری ، آزادی معنوی ، تهران ، صدرا ، چاپ سی و هفتم ، 1386 ، ص 88 ]

 به آنچه خدا و پیغمبر خشنود باشند خشنودم

یک روز علی علیه السلام دلش به حال همسر عزیزش سوخت، دید رُفت و روب خانه و کارهای آشپزی جامه های او را غبار آلود و دودی کرده، بعلاوه از بس که با دستهای خود آسیاب دستی را چرخانیده دستهایش آبله کرده و بند مشک آب که در مواقعی به دوش کشیده و از راه دور آورده روی سینه اش اثر گذاشته است. به همسر عزیزش پیشنهاد کرد به حضور رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) برود و از آن حضرت، خدمتکاری برای کمک خودش بگیرد.زهرا (سلام الله علیها) پیشنهاد را پذیرفت و به خانه رسول اکرم (صلی الله علیه و آله)رفت... پیامبرصلی الله علیه و آله در مقابل درخواست آنها فرمود : « میل دارید چیزی به شما یاد بدهم که از همه این ها بهتر باشد؟» - بفرمایید یا رسول الله!
 پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود : « هر وقت خواستید بخوابید،سی و چهار مرتبه ذکر الله اکبر، سی و سه مرتبه ذکر الحمد لله و سی و سه مرتبه ذکر سبحان الله را فراموش نکنید. اثری که این عمل در روح شما می بخشد، از اثری که یک خدمتکار در زندگی شما می بخشد بسی افزون تر است. » زهرا سلام الله علیها با خوشحالی و نشاط سه بار پشت سرهم گفت : « به آنچه خدا و پیغمبر خشنود باشند خشنودم . »

[ بحارالانوار ج10 ، ص 24 و 25]

 دوری کنید، دوری کنید!

امام صادق علیه السلام می فرمایند : رفقای خود را به دو چیز امتحان کنید ؛ اگر این دو خصلت در آنها هست رفیق باشید ، اگر نبود از آنها دوری کنید ، دوری کنید . حضرت دو مرتبه می‌فرماید دوری کنید. اول : ببین این رفیقت اول وقت مقید به نماز هست یا داره کاسبی میکنه؟ یا مباحثه می کند؟ دوم : در موقع داری و نداری خوبی می کنه به دوستان؛ تا می بینه رفیقش می خواد دختر عروس کنه فوری میره یک قالی ماشینی می گیره میاره دم خونش ، یا می‌بینه چکهاش عقب افتاده می گه غصه نخور من می دم حالا بعدها بهم بده . ولی اونی که همین جور نگاه میکنه ، میبینه همسایه پول نداره دوسیر گوشت بخره، با این همه ثروت، نمیره یک کیلو گوشت بخره بده ( به این آدم فقیر) اینا نه بو دارن نه خاصیت ، خوب به چه درد میخورن! نه دنیا دارن نه آخرت .
 با کسانی که کمک به فقرا نمی کنند رفیق نشید .

[ پیاده شده از نوار صوتی درس اخلاق آیت الله مجتهدی تهرانی (ره) برداشت از سایت http://mojtahedi-tehrani.com ]

 محبّت و همدلی

یک روز در اردوگاه شهدای خیبر قرار بود آقا مهدی (باکری) برای بازدید تشریف بیاورند. همه صف کشیدیم؛ گردان ، گروهان ، دسته و ... فرمانده لشکرمان آمد؛ آقا مهدی مقابل نیروهای گردان خط شکن حرکت می کرد. گاهی می ایستاد و با نیروها صحبت می کرد؛ از اسلحه ای که رزمنده در دست داشت و از کاربرد آن پرسید. گاه گوشه یقه رزمنده ای را که تا خورده بود با آرامش درست می کرد. یک بار هم زمین نشست و بند پوتین یکی از رزمنده‌ها را که زیادی بلند بود یک گره اضافی زد. کجای دنیا می شد فرماندهی مثل فرماندهان ما پیدا کرد؟ او همزمان به ما دو درس بزرگ داد: درس نظم و آمادگی و درس محبت و همدلی بین سپاه اسلام. در مقابل این خلوص و محبت، بچه ها حاضر بودند جانشان را هم برای اجرای دستورات فرماندهانشان بدهند و می دادند.

[ معصومه سپهری ، نورالدین پسر ایران – خاطرات سید نورالدین عافی – چاپ سی و پنجم ، ص 176 ]

 یک استفتاء

سوال:  اگر در چیزی شک داشته باشیم که خمس آن را داده‏‌ایم یا خیر، ولی ظنّ غالب به پرداخت خمس آن باشد، وظیفه ما چیست؟
جواب: اگر مشکوک از چيزهايی باشد که خمس به آن تعلّق گرفته است، تحصيل يقين به پرداختِ خمس آن واجب است.

( استفتائات مقام معظم رهبری امام خامنه ای در سایت معظمً له به آدرس: khamenei.ir )