آیات ناسخ و منسوخ

به نظر من آیات ناسخ، جزء کلام خدا نیستند زیرا معنا ندارد حکمی که قرار است سالیان متمادی بماند، مهلتش تا آمدن حکم بعدی باشد! این ها با تحریف، وارد قرآن شده اند مثل تورات و انجیل که تحریف شدند، و الا قرآن صدر اسلام، کمتر از این قرآن فعلی بوده است.

اگر از حقیقت نسخ آگاه شویم، بسیاری از شبهات حل می شوند. یکی از این آگاهی ها این است که بدانیم حکم منسوخ، از ابتدا به صورت موقت و مدت دار، جعل شده بوده است لذا اصلا قرار نبوده است تا ابد بماند بلکه قرار بوده، در شرائط فعلی، بطور موقت جعل شود و سپس با تغییر شرائط، حکم دائمی بیاید.
از طرفی اصل وجود نسخ از تصریحات خود قرآن است: «ما نَنْسَخْ‏ مِنْ آيَةٍ أَوْ نُنْسِها نَأْتِ بِخَيْرٍ مِنْها أَوْ مِثْلِها أَ لَمْ تَعْلَمْ أَنَّ اللَّهَ عَلى‏ كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدير»؛ هر حكمى را نسخ كنيم، و يا نسخ آن را به تأخير اندازيم، بهتر از آن، يا همانند آن را مى ‏آوريم. آيا نمى ‏دانستى كه خداوند بر هر چيز توانا است؟!(1)
لذا در اصل وجود نسخ، هیچ اختلافی نیست؛ هم آیه منسوخ و هم آیه ناسخ، هر دو کلام الهی و جزء آیات قرآن کریم است. بلکه اختلاف در تعداد آیات منسوخ است.

در باره تفاوت تورات و انجیل با قرآن کریم باید گفت قرآن کریم به عنوان آخرین کتاب آسمانی قرار است تا قیامت باقی باشد، لذا از تحریف مصون داشته شده است، برخلاف سایر کتب آسمانی.
دین اسلام نیز همین گونه است؛ آخرین دین و کاملترین دین الهی است لذا باید از تحریف، در امان باشد، به همین خاطر خداوند متعال، امامت و ولایت ائمه معصومین (علیهم السلام) را در ادامه رسالت پیامبر (صلی الله علیه و آله) قرار داد تا دین اسلام از انحراف در امان باشد.
لازم به ذکر است نسخ فقط در زمان رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) و نزول قرآن بوده است و با رحلت پیامبر (صلی الله علیه و آله)، نزول وحی قرآنی پایان یافته و پرونده ناسخ و منسوخ نیز خاتمه یافته است.