مناجات الخائفین

بیم از ظهور خشم تو

خدای من!

تو مؤمن به خویش را، معتقد به خویش را، باورمند خویش را تعذیب می كنی؟!

تو بر تشنه ی امیدوار به رحمتت، چشمه ی عفو خویش را تحریم می كنی؟!

تو پناهنده ی به قله ی عفوت را به زیر می افكنی؟!

نه، نه، نه این از حضور جاودان عفو تو دور است.

و الذین یبیتون لربهم سجدا و قیاما (1)

خاندان پیغمبر به پیروى از سید و مهتر خود در عبادت پروردگار اهتمامى خاص داشتند.

قرآن به پیغمبر اسلام امر كرد كه پاسى از شب را به نماز بگذراند تا آنكه خدا او را به مقامى محمود برساند (2) و او چنان در كار عبادت اهتمام

ورزید كه قرآن به دلداریش آمد. «ما أنزلنا علیك القرآن لتشقى» (3)

امام سجاد (ع)؛ بنده کامل پروردگار

و عباد الرحمن الذین یمشون على الأرض هونا

و إذا خاطبهم الجاهلون قالوا سلاما.و الذین یبیتون لربهم سجدا و قیاما.و الذین یقولون ربنا اصرف عنا عذاب جهنم إن عذابها كان غراما.ساءت مستقرا و مقاما.إذا أنفقوا لم یسرفوا و لم یقتروا و كان بین ذلك قواما...و الذین لا یشهدون الزور و إذا مروا باللغو مروا كراما (1) .

انواع شفاعت كارآیى آن در قیامت

از جمله مسائل عقیدتى كه در ضمن معارف گسترده صحیفه سجادیه، یادگار حضرت زین العابدین، مورد توجه قرار گرفته ، مساله شفاعت است که به دو گونه تصویر شده است:

1- شفاعت به معناى برخوردار شدن انسان از حمایت غیر خدا براى پیشگیرى از تحقق اراده و دور ساختن عقاب الهى از خود! شفاعت به این معنا، هم در قرآن مورد انكار قرار گرفته است و هم در روایات و بیان امام سجاد علیه السلام.

دلایل امامت على بن الحسین، حضرت سجاد علیه السلام

دلایل امامت امامان علیه السلام به دو محور عمده زیر باز مى گردد:

البته محور سومى هم وجود دارد كه به نوبه خود شایان توجه است و آن را تحت عنوان كرامات و معجزات و نمودهاى خارق العاده مى توان بررسى كرد.

حماسه فرزدق

پور عبدالملك به نام هشام

در حرم بود با اهالى شام

مى زد اندر طواف كعبه قدم

لیكن از ازدحام اهل حرم

استلام حجر ندادش دست

بهر نظاره گوشه اى بنشست

ناگهان نخبه نبى و ولى

زین عبادین حسین على

در كساء بها و حله نور

بر حریم فكنده عبور

عمر بن عبد العزیز خوب بود یا بد؟

بررسى نظر امام سجاد علیه السلام درباره عمر بن عبد العزیز  مى تواند زوایای جدیدی از شخصیت معنوى و نیز بینش سیاسى امام علیه السلام را آشكار سازد.

در سال 87 هجرى یعنى پس از گذشت حدود پنج ماه از خلافت ولید، عمر بن عبدالعزیز والى مدینه شد. مورخان شخصیت عمر بن عبدالعزیز را متمایز از سایر خلفاى اموى دانسته اند و به راستى شیوه و عملكرد او نسبت به مردم و خاندان رسول خدا صلى الله علیه و آله بهتر از دیگران بود ولى ین حال امام سجاد و همچنین یاران و شیعیان ایشان بر اساس ملاكهاى اصولى مكتب ولایت و امامت ، نظر مساعدى نسبت به عمر بن عبدالعزیز نداشته اند.

  چون زد ايزد خيمه هفت آسمان را

آفريد اقليم پيدا و نهان را

  آفريد آن شاهد يكتاى عالم

عالمى آيينه، حسن جاودان را

با نظام علم ربّانى رقم زد

از عنايت خوشترين نظم كيان را

ناز پنهان خواست حُسْنَش را و ليكن